Właściwości materiałów budowlanych w kontekście bezpieczeństwa pożarowego

Trudno całkowicie wyeliminować ryzyko zaprószenia ognia, jednakże zagrożenie wystąpienia pożaru można skutecznie minimalizować np. stosując systemy przeciwpożarowe czy też używając materiałów zapewniających najwyższy poziom bezpieczeństwa pożarowego. Jakie materiały ścienne nie przyczyniają się do rozwoju pożaru?

Klasa reakcji na ogień materiałów budowlanych

Klasy reakcji na ogień materiałów budowlanych określa norma PN-EN 13501-1:2019-02 „Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynku – Część 1: Klasyfikacja na podstawie wyników badań reakcji na ogień”. W normie wyszczególnione jest 7 klas reakcji na ogień tzw. Euroklas – od A1 do F.

Najwyższą i najbezpieczniejszą klasą reakcji jest klasa A1, należą do niej m.in. materiały ścienne z Systemu Budowy H+H – zarówno beton komórkowy, jak i silikaty. Czym charakteryzują się materiały określone klasą reakcji A1? – Całkowitą niepalnością! Klasą reakcji A1 są oznaczane materiały, które spełniają najostrzejsze wymagania i nie biorą udziału w rozwoju pożaru w żadnej jego fazie. Co więcej materiały nie wywołują w warunkach pożaru zadymienia i nie stwarzają  ryzyka pojawienia się zjawiska wytwarzania płonących kropli. Stosowanie materiałów niepalnych to jedna z dróg zapewnienia wysokiego bezpieczeństwa pożarowego.

Klasyfikacja odporności ogniowej ścian

Klasy reakcji na ogień są klasyfikacją ogniową ściśle związaną z wyrobami budowlanymi. Inaczej określa się jednak bezpieczeństwo pożarowe w kontekście gotowych konstrukcji, w tym także i przegród budowlanych. Dla ścian murowanych wykorzystywana jest klasyfikacja odporności ogniowej zgodna z regułami określonymi w normie PN-EN 1996-1-2:2010 „Eurokod 6: Projektowanie konstrukcji murowych, Część 1-2: Reguły ogólne. Projektowanie konstrukcji z uwagi na warunki pożarowe”.

Klasyfikacja odporności ogniowej jest wyrażana w minutach, określających czas przez który określone kryteria przegród będą spełnione w przypadku wystąpienia pożaru. W zależności od rodzaju ścian, tymi kryteriami może być nośność ogniowa (R),  izolacyjność ogniowa (I) oraz szczelność ogniowa (E) (dla ścian nienośnych pomija się kryterium R).

Kryterium R uznaje się za spełnione, jeśli funkcja nośna przegrody zostaje zachowana przez określony czas oddziaływania pożaru. Kryterium I, jeśli średni przyrost temperatury na całej nienagrzewanej powierzchni został ograniczony do 140 K, a maksymalny przyrost nie przekracza 180 K. Kryterium E, jeśli zapobieżono przenikaniu płomieni i gorących gazów.

Przykładowe klasyfikacje odporności ogniowej ścian

Dla betonu komórkowego najwyższa klasa odporności ogniowej REI 240 osiągana jest już przy ścianach nośnych o szerokości 175 mm. Ten sam poziom osiągnięty zostanie dla przegród wzniesionych z silikatów o szerokości 180 mm – kryterium REI 240 będzie osiągnięte dla ścian wzniesionych z silikatów drążonych przy obustronnym otynkowaniu tynkiem o grubości minimum 10 mm, a także dla otynkowanych lub nieotynkowanych ścian wzniesionych z silikatów pełnych.

Natomiast kryterium najwyższe dla ścian nienośnych – EI 240 jest osiągane już dla ścian działowych wzniesionych z betonu komórkowego o szerokości 115 mm lub dla ścian silikatowych wzniesionych z elementów o szerokości 150 mm.

Najbezpieczniejsze materiały ścienne

Najwyższy poziom bezpieczeństwa pożarowego zapewniają te materiały, które są jednocześnie niepalne i które tworzą przegrody zapewniające spełnienie kryteriów klasyfikacji odporności ogniowej na poziomie pożądanym lub wyższym od wskazanego w projekcie.